Yazdı hem , kalabalıktı ; birde birbirimizi bunaltmaya ne gerek vardı . Zaten günler ağızlarından mutsuzluk saçanlarla doluydu , hep konuşan ama hiç dinlemeyenlerin ülkesine ait bayrağı uzaktan bile tanır olmuştum.
Ama onun zaman zaman sözcüklerden emekli oluşunu hiç dert etmezdim çünkü ; tek bi yudumla aklına düşerdim , geri gelirdi, bilirdim. Ay*ın evrelerini parmağının ucuyla çizdiği sırtım rüyasına girerdi ama bana uyur/uyanık anlattığı yeniay ona göre yeterliydi. Soruya ya da cevaba luzüm yoktu , anlaşmanın bir yolunu bulmuştuk .
Ben,
bana sözcüklerle sunduğu sukünete yerleşmiştim , onu bilmem ama bence talihliydim .
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder