bu dünya üzerindeki en iyi insanları, en olmadık şekilde süründürüyor ,sahip olduğu tüm iyiliği yok ediyordunuz ve ben bunu gördükçe ne gerek vardı ki diyordum içimden .
hemde en meşru olmayan yollardan , en büyük günahlar bile yanında hafif kalırken ,
ben
bunca üzmeye ne hakkınız vardı ki diyordum
yeniden
O,
koltuğun köşesine başını koymuş , tüm bunlardan nasıl uzaklaşacağını düşünürken , sizin o kötü yollarınıza düşmeden ,
tüm evreni yerle bir edip ona kendi kararlarını verebileceği ve ne istiyorsa ona yönelebileceği bir krallık yaratmak istiyordum
ben.
sahip olduğu hiçbişeyi kaybetmeden
kalbini kıran onca insana rağmen..
