Niyetim sinirlerin gerildiği bi sahnenin basrolunu kapmak değildi.Biraz huzur ,mutluluk için filan kolaçan etmekti ortalığı..Zaten sessizdim biliyosun ,bekliyordum..
Arada bir burnumu çıkarıp hersey yolundamı diye bakıyordum ,yaptıgım sadece buydu benim..
Ama gel gör ki ne bir huzur ne bir huzursuzluk ..balkabagına dönüsen arabam ve ben anlaşılamayan bi anın içinde sıkıştık kaldık işte..
Seninle ben..ama birimiz..
Bi işe yaramadığımz anlar..
Etrafımzda halinden memnuniyetsz insanlar , zoraki sırıtanlar ..Ama sen beni bunların arasından cıkar..
Kadın olunmaz her adama ve herzaman da boşvermiş, güçlü de görünülmez..Üstüne gelirler , hatta üzerinden bile gecebilirlerr..
Zor zanaat bu hayat ;hayatına giren insanlar;ama asıl sorun bence cıkanlar.. Kmbilir neler aldılar...
Bir yokolup bir varoldukları yetmezmiş gibi birde sırıtmışlar bakıp bakıp gözlerime..
Gönül rahatsızlığım tavan yaptı..
Suskunluğum biraz çenesini tutmalı..