hiç yaşlanmıyordum bi süredir , yarından sonra da yaşlanmayı düşünmüyorum aslında , bir günlük bişey benimki , geçiyor hemen.
bi rakam değişikliği nasıl sağlıyabilir ki bunu ,
daha çok gülmem , üzülmem , yürümem , müzik dinlemem , yeni yemekler tatmam , yeni insanlar tanımam , tanıdıklarımdan vazgeçmem , anlıyamadıklarımı anlamam , özlediklerime sarılmam, ağlamam , anlatamadıklarımı anlatmam , dünyanın bi kaç yerine ayak izlerimi bırakmam ve daha bir çok şey yaşamam gerekir yaşlanmam için.
kimilerinin aksine akciğerlerim şekerle tıkanmışçasına pembe baloncuklar çıkmıyor ağzımdan. mutluluktan ölmek gibi bi hayalim de yok ,hiç olmadı.
tercihen duygulanmıyorum böyle günlerde . en azından kendi kendime .
bana sarılması yetiyor , en ağır , şekerli ve derin hislerim o kolların arasında şekilleniyor.
bence
kalbim benim bilmediğim bişey biliyor.