bir kitabın iki kalpli kahramanı olur muydu hiç?

çıktığı ilk günden itibaren çokça merak edip , edinip ; ama içini açıp okumadığım
bazen günlerce bakışmama rağmen , cesaret edip okuyamadığım
bi kitap,
farksız
tanıdığım ilk günden beri onu çokça merak edip , kalbine girip ; ama yerleşemediğim
bazen günlerce düşünmeme rağmen , cesaret edip tek bişey söyleyemediğim.
bi insandan.

eve dönüş yolu hüzünlü

sadece gülümsemeler vardı , içten ve gözleri kapalı .
şimdi ağrıkesiciler onların yerini aldı.

dinlediğim ,
okuduğum ,
kulak verdiğim ve
yazdığım bu
kelimeler
az önce dinlediğim bi şarkıdandı .


*sana demiştim dünya büküldü
 bana verdiğin tek şey hüzündü*