Bir gün , çok uzak olmayan hatta çokça yakın olan o gün ; sözcüklerin giydiklerimiziden cok daha fazla ve hızlıca yıprandıgı bi dönemde , elimizde ;
pis, anlamsız, korkak ; tekrarlana tekrarlana rengi solmuş , mat
karşımızdaki insanlar gibi buz gibi , donuk ; anlamsız, gereksiz
üstelik saman tadında sözcükler kalıcak..
oturulup konusulucak , bi takım şeyler söylenecek ; imla kurallarıyla gelecek üstüne.. iki kelimenin birleşerek ortaya getirdigi anlamı, milyon kelime çıksa da üst üste ; biliyorum sağlayamayacak.
korkarım aynı insanlar gibi kelimelerde , zayıf olanlarla çok vakit geçirdiklerinden kendilerini güçlü sanacak..