Ben yavaşça düşerken dünyaya, en olmayacak yerde duruveren , yarıştırdığımız o yağmur damlalarından en tuhaf olanıydım .
pencere pervazına tutunduğumu tahmin etmen üzere, yazarken durup bi yere sabitlenen bakışlarının hatrı var ..
işte sen beni önce ordan tanırsın. sonra can bulur ellerim, saçlarım.
Çok hoş bir anlatım :)
YanıtlaSil