dört

hava,
çıplak ayak bastığım taşlar kadar , balkonda unuttuğum bi hırka kadar serindi.
saçlarıma oldukça nazik davranıyordu rüzgar .
yaprakların müziği , ağaçların şarkısıyla iç içe geçmiş , dinlemek isteyen herkes duyabiliyordu
perdeleri çekilmiş , ışıkları sönük olanlarda vardı ve bence onların kalpleri de kapalıydı 
düşünüyorum da ;
benim dört odaya sığdırdığım şeyler , onların bir odacıklı kalbine ne kadarda fazlaydı .