Kötü sabahlar

En çok korkulanın basıma geldiğine -bende- ikna olduğumdan beri korkmamak için kendimi yiyip bitirmelerim var benim..Ama inan bana anlatsam hak verirsin..Etrafıma şöyle bir baktığımda

beynimin içinde,ordaki labirentlerde gelmiş geçmiş hep en büyük kazalar,çarpışmalar..

Yaralı kurtulduklarım ve de yaralı bıraktıklarım hatta can cekişenlere gözümü bile kırpmıyormuş gibi yapmalarım;ve belkide hiç kırpmamalarım..

Vazgecmek belki işe yarar ama ,huzururuma imkan vermiyor ki paranoyalarım..

Bu sabah yine yagmur var ve yine soguk hatta kar..

Her gecen gun gibi güzel olması gerekirken kötü olan bi sabahtı bu..

İçimdeki bu kadın önce kendini zehirliyor işte böyle , en cok nereye vuracağını da cok iiyi bliyor..Canımı bile sancıtıyor..

Her gece, yarına bişi kalmıcak diye umut ederken ,senin beni anlamadığını düşündükçe deli olyorum..

Tek kişilik daracık yatakta kıvrılabildiğim kadar kıvrılıyorm,aynı anda içimde de kadıncıklar kıvranıyor..

Ah o kadın şimdi hayallerini eline alıp bir bir kırıyor..

Daha iyi bi fikri olmıyan sabahı kötü ve üzgün yaşıyor..

Biribirimize ait olma yüzdelerimiz bizim sözlerimiz ,cümlelerimiz kadar..

Biz'im için çokk canım sıkılıyor..