Aklımın içinde üç santimlik bi yarık,uykularım sekteli, kabuslarım uyanıp 5e kadar saysamda baştan alıyor gibi..
Hayat bile sürekli başa sarıyor beni, hangi cümleler anlatır ki benim halimi şimdi? hangi ülkenin topraklarını eşelemem gerekiyor , doğru kelimeleri bulmak için?
Beni istediği kadar yorup, hırpalıyabilmesi için mühlet verdim zihnime ..Belki sonunda sarılırım , koklarım ,duyarım ,görürüm bende..
Yazıyorum ,yazdıkça rahatlıyorum..Burda hayat böyle ,değişiklik yok ;hayat standart ve rollerine keskince bürünen suretler her dakika seviştiriyor kelimeleri..
Ömür kimsenin tekelinde değil, bu şehirler ve insanlar bir ben daha getiremeyecekler ki..
Çok derindi ,tüm bunların dibi çok dipti ve tüm bunların derini çok dipteydi ...
Uzunca bir kaçışın sonrasnda yine yazıyorum ben ve hala bi cümle bile bulamadım beni tanımlayan ..
aslında bi tanım yarıklarına tuz olurdu..
YanıtlaSilbelki demek yada beklemek..
belki de beklemekte cok acı ama :(
YanıtlaSil