rüzgarın esintisiyle hafifçe sallanan küpelerim kulagmda , gözlerim güneşin arkasında ne var diye merak ediyor.
havanın guzelliği ve ara sokakların cazibesi birlesince alikoyamiyorum kendimi. yuruyorum.
zaman gectikce sokaklar kaybediyor süslerini , sakinlesiyor. ışıklar kapanınca yalnızlaşıyor .
aklıma geliyor sonra , sokaklar tanıdığım biri gibi.
ve bu beni hic sasirtmiyor
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder