Besin zincirimin son halkasındaki doymamış düşünce oranım yüzünden okudugum hiçbişeyi anlamadığım dakikalardayım.
hayallerde ise ege sonunda guney başındayım. bronz bedenimle yazilar yaziyorum kumlara.
ama gercek şu ki artık , kucuk ellerimin kucuk parmaklarına yarım eldivenler örüp ellerimi yine kendi el emeğiyle ısıtmaya
kararlı olan bi annem ,
kış yaklaşıyor ne de olsa*nın hiç aklından çıkmadığı her an üşüyen ellerim var benim.
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder