Yazdıklarım kendini kullanılmış gibi hissetti şimdi..

Seni düşünmek içinde bzim oldugumuz siyah beyaz fotograflar cektrmek gibi..

hani en nostaljiğinden

Bi de duyulan bi deklanşör sesi, senin parmağın sayesinde çıkan

sesin yada nefesin senin , nefes darlığı ceken düşüncelerim

buda yetmezki bize zaten hadi temmuzu bekleyelim

fotografla kalmayalım siyah beyaz kısa filmler cekelim..

çok yukleniyorum kalbime bi o kadar da beynime

yok bundan ötesi, sonum kısmı felç gibi bişi

Sesini duymadığım ,kelimelerini okumadığım -ve hiçte istemediğim- kaçıncı sabah ki

adını duydugumda ki tüyler ürpertisi

üşütüyor beni, dişlerimde gıcırdama sesi

artık son gunler sen bilmezsin..

o kadar hoş günler ki ,zorla pürüz arıyorum bi yerlerde ,döndürsün diye beni

bu kadar fazla dile getirmekte hislerimi ,neyin nesi

ben zaten kendimi anlamıyorum ,ama bu kendi kendime konusmak gibi..

asıl demek istediğim özledim,yine özledim seni..

şimdi, işte şu an gercekten üzgünüm

benim parmağım sayesinde cıkan deklanşör sesi

seni değil, allah kahretsin onu resmetti..