Her zamaki gibi üşüyorum ..
kaloriferlerin on dört peteginden homojen olarak yayılan ısı dalgaları
bedenimi eşit bi şekilde ısıtmıyor işte..
aslında ufacık olan cekirdeklerini cok denememe ragmen bi turlu kıramadığım
inatçı ve bi o kdar da şaşkın hücrelerim en dış kabugundan baslayarak eriyor..
Merkezin her daim buz gibi olması hiçbişeyi değiştrmiyor..
Birbirinden ayrılamaz halde kenetlenen hislerim, gülüşlerim, yaşlarım..
ve latin alfabesinden özenle ceçilmiş olan o üç harf birden devreye girerek durduruyor beni,
o andaki herseyi..
o andaki herseyi..
Ağzımızdan bi çırpıda cıkan,tek hece olan..
Sol tarafımı ısıtan, sıcacık yapan..
huzurla uyutuyor beni..
üşümekte güzel, sıcakla aramızı iyi tutan şey gözüyle bakmak lazım :) yaşasın odun sobası kahrolsun kalorifer :)
YanıtlaSilKalbimin alelacele tavırlarla vücuduma sıcakkanı atıp tutmasına, duygusal bir enjekte oldu bu yazdığın.
YanıtlaSilüniversiteli bir elden çıktığı belli oluyor ama daha yalın daha açık seçik anlatılsa,karmaşıklıktan kaçsan bence hoş olurdu
YanıtlaSilufo al üşümezsin. mübarek sanki güneşten kopmuş :P
YanıtlaSilblogun teması çok göz yoruyor bilgin olsun.
seçici geçirgenim diye ortalıkta dolaşrım ben=) yazını başklığını görünce sevindim=)
YanıtlaSil