Yolculuklarda düşünürüm .
Hemde durmadan .
Güneydeki dağlara doğru giderken bir zaman , gözlerimi hiç ayırmadan dağlara ve ağaçlara bakmış , yol boyunca içime yerleşen sıkıntının yavas yavas kuculmesini hissetmiştim an be an.
O kocaman gövdelerin arasında hızla ilerken hissettiğim hafiflik , sırtımı dayadığım ağacın senin sırtın olduğu düşüncesiyle ayaklarımla yer arasındaki bağı kesmişti.
Sonrasında
bu fikirle sarmaş dolaş olmuş , kafamın içinde yeşermesine izin vermiştim.
Aklımın sıcaklığıyla kalbime sokulan ,
Saniyede kırk sekiz yaprak çıkaran ve dalları gözlerimden fışkıran
Hemde durmadan.
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder