kıyıda oturuyorum , küçük dalgalara sabitlenen gözlerimle birlikte dalmışız suya ,dayamışız sırtımızı deniz kabuklarına.
o anda bana:
-biliyor musun eskiden buralar hep umuttu- diyen mutsuz planktona -üzülme - diyorum.
her yarım ada bile diğer yarısını arar bu dünyada-
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder