on saniye

bi sırt cantasi , ilk kez geldiğim bi kasaba.
tedirgin adımlarım , rüzgardan sakındığım kahkullerimle birlikte yalnız sayılırız.
hangi yöne esiyor buranın rüzgarı , ne tarafa doğru gidiyor insanları bilmiyorum.
seni göremiyorum.
birşeyi görmesende orda olduğunu bilirsin ya nın  o havada bırakan hissiyle oturuyorum masaya , 
daha sert esiyor artık , hava döndü , bulutlardan anlıyorum . sorun değil , belkide beklediğim bu , o an bunu düşünemiyorum.
cay içsem , hem vakit geçer , hem içim ısınır
masaya bırakılan bardağa bakıyorum , bırakan el senin mi , bilmiyorum.
iç sesimle konuşuyorum , zaten onunla karşılıklı yaptığım herşeyi çok seviyorum 
konuşuyorum , senin de için bi yerlerde üşüsün diye hiç durmadan konuşuyorum
o sıra uzaktan gelen seslere dikkat kesiliyorum , tanıdık bi kelime arıyorum cümlelerde, bu ses senin mi bilmiyorum .
yüzümü kaldırıyorum , güneş yansıyor ,
gelirsen eğer bu anların biteceğini aslında biliyorum
kahkullerimden goremiyorum pek ama
bu yüz senin mi , bilmiyorum .

bi rüya olsa en fazla on saniye sürücek olan bu bi kaç dakikayı
sanırım günlerdir düşünüyorum.