kurdugum cümlelerin ardında ne hissediyorum mesela.
hangi kelime agzımdan cıktıgında , tırnaklarımı kendi etime geçiriyorum
hangi cümlenin son harfiyle birlikte dudaklarımı ısırıyorum
dısardaki havayla ilgili hiçbi fikrim yokken üşümeyi tercih ediyorum belki ve şimdi bunu sana yazdıgım gibi ,sıcak yuzunden
ustumdekileri çıkartıyorum..
sen bu yazdıklarımı okurken , kulaklarındaki ugultuyu ben şu anda hissediyorum.
tesadüf yok bu yazıda, hersey olması gerektigi gibi, biliyorum .
korumaya aldıgın hayatın , dısardaki sesleri duymanı engelliyor.
en çok ta benimkini .
sevdgin tum filmlerin sonu silindi , okudugn kitaplarda altini cizdigin satirlar kendini yok etti ,
onca sarki sozu , kalbine dokunan melodi hiç varolmadı aslında.
onlar da korumaya aldı kendilerini ,
sana bıraktılar bu dünyanın mantığı en bol yerlerini .
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder