gunlerden parcalı bulutlu , havalardan on derece iken
neden yazları yuruyecek yer olmayan sokaklarında kalbimi bıraktığım o kasabada ; yağmur yağarken ,üşüyorken ve yanımda sen varken yuruyemiyorum ?
biranın en tatlısının duvarda içildiği o kasabada ; simdi elimde , elinden sonra olması gereken sey sence de kahve fincanı değil mi ?
denizindeki soguk su geçişlerinin hayali gözümüzü kapadığımız her milisaniye aklımızdayken , o yagmurlu kumsalda nefesinle ısınması yüzümün , neden çok zor?
ben simdi burda bunları düşünürken çillerim çıkıyor yine , güneşle kuruyan saclarım sararıyor ; senin aklımdan gectigin her an karnımda karıncalar yuruyor , hemde kalbime doğru
bu karnımı acıktırıyor .
ah karıncalar.. tek başına önemsiz gibi görünse de -lar eki gelince ne kadar çok acıtıyorlar.
YanıtlaSilacıtmasınlar , ben onları seviyorum
Sil