bazen dşünüorum..
bi elma ısırınca normalde hiç görünmeyen o yollar görünecek bana ,
3-4 adım atıcam o sokaklarda kaybolucam ve o sokakların kedileri tarafından kovulucam kesin..
ben o yollarda gezinirken bi kaç şehir giricek aramıza , yaşamaya başlıcaklar ustelik , biz ayrıyken onların yaşaması ! buyuk talihsizlik..
düşündün mü hiç , bizim nefeslerimiz kaç bulut eder acaba? nefes almamıza değer bi sayıysa ne ala!
şimdi bunları okurken düşünüyormusun o bastıgn kaldırımlar niye var? üzerinde ben yürümüorsam seni nereye ulaştıracaklar..
bi elma ısırdım şimdi , bilmediğim yollardayım , bi kaç şehir öldürüp yanına gelmeyi düşünüyorum
kediler beni kovmadan
3-4 adım atıp saklansam iyi olur
elma kokusuyla birlikte yürüyorum..
o şehirleri öldürmenin ve bulutlara karışmanın gerçekten bir yolu var mı?
YanıtlaSilneden olmasın..bi düşünn..
Sil