Kahkül

hadi bi iklim seç deseler bana; tropikal derdim sırf söylemeyi sevdiğim için belki de
ne buz gibi ; ne kavuran , sabitlenen hava sıcaklıgına dayar sırtımı yüzüme düşen yağmur damlalarıyla mutlu olmaya bakardım.

akdeniz iklimi demezdim  mesela ve tüm o kısa boylu ağaçcıkların alırdım ahını bi solukta.. sokaklarında gezip içime çektiğim o portakal kokuları terkederdi saçlarımı
ve o mis gibi turunçgiller boğazıma takılırdı

kimse sormuyor ya her neyse;
ben kahkullerime dogru üfledikçe değişiyor benm iklimim

aç gözlü mevsimler birbirinin yerini sömürürken , bu evin dikdörtgenliğinde
odaların samimiyet rengiyle yasayıp gidiyordum bnde





evimin iklimini ben boyadım , haritasını ben çizdim , yağmurlar ,sıcaklar hiç sürpriz diil bana..

çünkü bunların hepsi iki dudağımızın arasında !