çok sabah .

Ne kadar da çok uyuyan var şu anda..Gece kişisi ,uyku gözlüğünü takmış ama kenardan olan biten ne varsa izliyor..

Ay'sa kaçırılmış, yerinde ondan kalan tek bir iz bile yok..

Sokaklar sessiz ,..

Evsiz hayvanlar, kulaklarından kırmızı bi lekeyle işaretlenmiş köpekler bile patilerinin ucunda yürüyor sanki..

Belli belirsiz kuşların sabah konusmalarına tanık oluyorum ..

uyumaya direniyorum..

O saatlerde çöp kamyonlarının kısa süren fakat bi yandan da bitmek bilmeyen gürültüsü hakim oluyor sokağın ıssızlığına..

Ne kadar da çok uyuyan var şu anda..

Orta halli seyreden nezle/grip karışımı hastalığım, yatak ucundaki mendillerimin fısıltıları , kucağımdaki -hayali- beyaz topağın mırıltıları..

yerinden kıpırdamaktan aciz  bünyemin korkunç üşengeçliği,iyi hissetmek adına yuttuğum onca ilacın işe yaramayan ,verimsiz yönlerini kavramam

ve su anda bana bunları yazdıran isteğim..

İçinde bulunulan tüm kalıpların bir köşeye özenle bırakıldığı anlarda kendini gösteren sonsuz huzur..

sanki kapı açılınca içeriye sızan kelimelerle tüm kötürüm hisler değişecek, kan akışı hareketlencek,soluk düzelecek,sızılar bitecek..

desem de ;

talihsiz bekleyişler buna izin vermicek..

uyuyamadığım her sabah gibi bu sabahta, herseyin üzerime doğru geldiğini hissettiğimde battaniyemin ucunu daha da yukarı cekicem ..

Ne kadar da çok uyuyan var şu anda..Gece kişisi ,uyku gözlüğünü takmış ama kenardan olan biten ne varsa izliyor..

Ay'sa kaçırılmış, yerinde ondan kalan tek bir iz bile yok..