9.05.2014

yaptıklarimi yapmasaydım , cok sıkıcı olurdu hayatım. yapmadıklarımı yapsaydım eger neler olurdu peki ?





bazen durduk yere üzülüyorum.
gececegini bile bile , sonra hatırladığımda gulumseyecegimi bile bile üzülüyorum.
o gün , tum vucudumun formunu alıyor üzüntü , ellerim üzgün , saçlarım üzgün.
belki bi iki kelime için ağzımı açıyorum, dişlerim bile üzgün.

aynaya bakıyorum . gozbebeklerimin içine düşmem saniyeleri buluyor.
ne havai fişek var orada , ne araba farı . kapkara . içimden diyorum ; dibi olmayan bi karanlık gözü karalık.
sonra,
cıkıyorum ordan .



2 yorum :

  1. haa çıkacağımı bile bile kararıyorsam. her aydınlanma belirtisinde kendi duyguma ihanet ediyormuş gibi hissedip yine karartıyorsam o göz bebeklerimi..
    ben de çıkabilir miyim acaba.. he zeinepu?
    (yazmayı çok özlemişim / yazamadığım günlerin inadına / senin yazına yorum yapmayı çok daha bi özlemişim üstelik..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. belki de cok derinlere inmeden tutar elinden hayatındaki en somut gozbebegin pırıl pırıl bakışlarıyla . kendine sans vermeyi unutma sen hic *

      Sil