12.03.2015

kavis





uzaktan baktığımda öyle mutlu ki !
etrafı kalabalık , gelen kahkaha sesleri inanılmaz , herkes bir ağızdan konuşuyor belli ki , hiçbişey anlaşılmıyor .
gözlerim yine onu buluyor , yaklaşıyorum bir iki adım ,
yüzündeki ışıltı azaldı mı ne, bulutlandı sanki ,
seçemiyorum .
yine insanlar dağıtıyor dikkatimi , o sesler ,
herkesin enerjisi ayrı patlıyor belli ki uçuşuyor konfetiler
yaklaşıyorum yine
kulaklarına doğru kavislendiğini gördüğüm dudakları düzleşiyor
göz bebeklerim büyüyor , doğru mu görüyorum
ona yaklaştıkça o mutluluk yok oluyor , uzaktan gördüğüm hiçbişey aynı kalmıyor
onu daha net gordukce anlıyorum
gözümün gördüğü bile her zaman doğrusu olmuyor. 

yüzüne bakıyorum , bana bakıyor
bu gülümseme daha öncekine hiç benzemiyor