Elindeki budama makasıyla kesip duruyor uykularımı, saçma sapan öğütler, küçük/büyük gülücüklerle.Birkaç derin nefes , havada toz ve güneş
Bütünün içinde bir parça olmayı seviyorum.
Aslında bütün yeryüzünün ne kadar da küçük bir parçasında sürünüyorum değil mi?
Biliyorum.
Hem her şeyi bileyim hem de hatırlamayayım istiyorum.
Kim olduğumu , neyi sevdiğimi düşünüyorum ; tuhaf şeyler oluyor , delirdim mi diye tepkilerimi ölçüyorum
Sonunda en çok kendime gülümsüyorum.
Düzensiz aralıklarla ateş kontrol ediyor , güzel kokulu çaylar demliyorum.
Düzensizliğe karşı düzenli bir ilerleme halindeyim.
Şu uzun yollar bi kısalsa, sana daha milyonlarca şey anlatırım
Ellerinin onca güzelliğinden, saçlarımın onca uzunluğuna kadar ama sen de biliyorsun
Dünyanın hareketlerinden şu anda çok etkileniyorum,
mutlu ekinokslar !
