23.10.2018

ben ve omuzlarım




aslında birbiriyle anlaşamayan , fakat bunu hiç belli etmeyen bir güruhun içine doğarak ne kadar iyi ettiğimle ilgili hep bir kaç soru işaretim olmuştu.
bunu her zaman düşünür , yeterli olduğunu varsaydığım kadar vaktimi heba eder sonrasında içinden çıkamadığım meseleler rafına kaldırırdım herzaman .
yani bu tip meselelerin yabancısı değildik  , ben ve omuzlarım , hiçbir zaman. 
insan olmanın doğası gereği ve insan olmanın verdiği unutmaya elverişli zihnimi , bu konuda oldukça başarılı bulur dahası çoğu unutulmuş an için tebrik ederdim bişey sorduklarında ama hatırlamadığımda.

işte o çok kıymetli zihnimin , pek sevgili hatıra çöplüğüme eklemesini istediğim bişeyler var bugün.

ne yarın ne dün
mümkünse hemen bugün.
..
.





Hiç yorum yok :

Yorum Gönder