Ben yavaşça düşerken dünyaya, en olmayacak yerde duruveren , yarıştırdığımız o yağmur damlalarından en tuhaf olanıydım . 
pencere pervazına tutunduğumu tahmin etmen üzere,  yazarken durup bi yere sabitlenen bakışlarının hatrı var ..
işte sen beni önce ordan tanırsın. sonra can bulur ellerim, saçlarım. 

Çok hoş bir anlatım :)
YanıtlaSil