Aslında

 


bilerek kaçtığın mutlulukların , ne kadar süreceğini bilmediğin sebepleri yuzunden tesadüflere bu kadar inanıyordun.
kalbinin iki çekmece altında uyuyan yazmak istediklerin , kapı aralığından esen ruzgar bacaklarını buz gibi yaparken , uyanıyordu teker teker.


yastık ılık ,  dolandığın nevresimin mutluluğu serin .