11.04.2012

bu yazı, cam kenarı..



ben hep onların sözümü balla kestiklerine inandım...birde arıların çok çalşkan olduguna..
susabilmek benim için toprağa atılan ilk tohumdu , filizlenmesi gözlerimdeki bi ışığa bakardı..Çoğu zaman lafı uzatmak işte o ışığa erişebilmek içindi..
ama hiç susmuyorsa dikkatli olmalıydım, gözümü bile kırpmadan..
ben sanırım en çok toprağın sözüne inandım..
birde onun suskunluğuna..

gözlerim kapalı benim
ceplerimse hep tohum

4 yorum :

  1. ceplerdeki tohumları yeşertsek hep ...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. pamuk arasındaki fasulye bazen yesermiyor, ya suyu çok ya ilgi az geliyor..

      Sil
  2. Çok konuşup boş konuşmaktansa senin gibi filizlendirmek tohumları en güzeli.Gene de çok içinde tutma doğa yeşilliğe hasret.

    YanıtlaSil